نوشته‌ها

داروهای متوقف‌ کننده رشد سلول‌های سرطانی

/0 دیدگاه /در /توسط

محققان علوم پزشکی در دانشگاه ملبورن استرالیا به همراه کارشناسان مشهور بیماری‌های سرطانی و دانشمندان علم ژنتیک، نوع جدیدی از داروها را مورد آزمایش قرار دادند که رشد سلول‌های سرطانی را در بدن انسان متوقف کرده و آنها را بطور کامل خاموش از کار می‌اندازند.

دانشمندان می‌گویند مولکول‌های موجود در این داروها برای غیرفعال کردن پروتئین‌های KAT6A و KAT6B در نظر گرفته شده‌اند که عملکرد آنها در سلول‌های سرطانی شدت پیدا می‌کند.

نتایج آزمایشات انجام شده نشان دادند که خاموش کردن یا از کار انداختن ژن KAT6B طول عمر موشهای مبتلا به لنفوم را افزایش می‌دهد.

نوع جدید درمان بر خلاف شیمی درمانی و اشعه درمانی فقط سلول‌های بیمار را از بین برده و به سلول‌های سالم آسیب وارد نمی‌سازد.

به گزارش اسپوتنیک، نشریه مدیکال اکسپرس در مقاله‌ای دراین‌باره منتشر کرد: به عقیده دانشمندان، روش درمانی جدید می‌تواند برای جلوگیری از بازگشت بیماری پس از درمان اولیه نیز موثر باشد.

ژن عامل ریزش مو می تواند به نابودی سرطان کمک کند

/0 دیدگاه /در /توسط

 به نقل از نیواطلس، روش های جدید مصون سازی بدن انسان در برابر بیماری های خطرناک انقلابی را در دنیای بهداشت و درمان برپا کرده است. اما بسیاری از این روش های درمانی هنوز به بلوغ نرسیده اند.

یافته های جدید پژوهشگران دانشگاه کلمبیا نشان می دهد همان ژنی که عامل ریزش موهای انسان است می تواند به مصون سازی سلول های بدن در جهت نابودی تومورهای سرطانی کمک کند. ژن یادشده از قابلیت های منحصر به فردی برای ایمن سازی بخش های مختلف و ارگان های داخل بدن برخوردار است.

ژن یادشده IKZF1 نام دارد و موجب تولید انبوه سلول هایی موسوم به تی سل می شود که برای تقویت سیستم ایمن سازی بدن نقش موثری ایفا می کنند.

دانشمندان در حال حاضر در تلاش برای طراحی یک الگوریتم رایانه ای برای درک بهتر عملکرد ژن IKZF1 هستند و امیدوارند بتوانند از این طریق در گام اول به نبرد سرطان هایی مانند پوست و پروستات بروند. آنان آزمایش هایی در این زمینه با موفقیت بر روی برخی حیوانات انجام داده اند و امیدوارند در آینده آزمایش های یادشده را بر روی انسان ها نیز انجام دهند.

شیفت شبانه عامل سرطان و سکته

/0 دیدگاه /در , /توسط

بررسی‌های محققان دانشگاه واشنگتن نشان داده است، افرادی که در شیفت شب کار می‌کنند، در معرض خطر ابتلا به سرطان، سکته مغزی و بیماری‌های قلبی هستند.

 محققان در تازه‌ترین بررسی‌های خود دریافتند، بین تغییر ساعت کاری و تغییرات سلولی ارتباط مستقیم وجود دارد.

براساس این تحقیقات، افرادی که در شیفت شب کار می‌کنند، در معرض خطر ابتلا به سرطان، سکته مغزی و بیماری‌های قلبی هستند.

محققان باور دارند، خوردن مواد غذایی به خصوص در ساعاتی که بدن تصور دارد زمان خواب است، می‌تواند فرایند یادگیری و قدرت حافظه را با اختلال روبرو کند.

نتایج این مطالعه حاکی از آن است، افراد شاغل در شیفت شب هم که غذا هم می‌خورند، به میزان دو برابر بیش از دیگران در معرض خطر هستند.

نتایج این بررسی همچنین نشان داد، زمانی‌که ریتم طبیعی و روزانه بدن از تعادل خارج می‌شود سوخت و ساز بدن هم دچار این وضعیت می‌شود.

بنابراین، افرادی که در شیفت شب کار می‌کنند بیشتر احتمال دارد دچار سندرم متابولیک شوند.

همچنین خطر اضافه وزن در آنان به دلیل رژیم غذایی نامناسب و اختلال در ساعت درونی بدن افزایش می‌یابد.

پژوهشگران تأکید می‌کنند، خوابیدن کوتاه مدت یکی از فاکتورهای اصلی سلامت کار در شب است؛ در حالی‌که چرت زدن پیش از شروع کار می‌تواند به مقابله با خستگی کمک کند خوابیدن برای مدت زمان کوتاه در طول کار هم ضروری است.

متخصصان بر این باورند که بخش قابل‌توجهی از مشکل کار شیفتی فیزیولوژیکی است؛ در یک سطح بنیادین بیدار بودن در ساعات غیرعادی یا ساعات غیرمعمول با ریتم بیولوژیکی بدن افراد در تعارض است.

این مطالعه که توسط دانشگاه ایالتی واشنگتن صورت گرفته، اولین بررسی در نوع خود است.

دفع خطر نابینایی با مصرف روزانه پرتقال

/0 دیدگاه /در /توسط

نتایج تازه‌ترین بررسی‌ها نشان داده است، مصرف روزانه پرتقال می‌تواند خطر ضعیفی چشم و نابینایی را تا 60 درصد کاهش می‌دهد.

نتایج تازه‌ترین بررسی‌ها نشان داده است، مصرف روزانه پرتقال می‌تواند خطر ضعیفی چشم و نابینایی را تا 60 درصد کاهش می‌دهد.

بررسی‌ها نشان داده است، عدسی‌های چشم انسان به طور طبیعی حاوی مقادیر بالایی از ویتامین «C» است؛ افرادی که کمتر از 125 میلی‌گرم  ویتامین«C» در روز مصرف می‌کنند، 4 برابر بیشتر با خطر ابتلا به آب مروارید، در مقایسه با افرادی که بیش از 500 میلی‌گرم در روز مصرف دارند، مواجه هستند.

بنابراین مصرف مرکبات به حفاظت از عدسی ها در برابر آب مروارید کمک می‌کند.

محققان باور دارند، پرتقال منبعی غنی از ویتامین C است و حتی پوست آن در بسیاری موارد حتی مغذی‌تر از پرتقال است.
براساس تحقیقات  صورت گرفته، ویتامین «C» یکی از عوامل مهم مهارکننده سرطان است؛ به طوری که این ویتامین را دشمن نیرومندی بر علیه یکی از عوامل شناخته شده سرطان‌زا یعنی نیتروزامین‌ها می‌شناسند.

مصرف زیاد پرتقال علاوه بر پیشگیری از سرطان معده در پیشگیری از انواع دیگر سرطان‌ها نیز مؤثر است؛ از جمله سرطان مری در اشخاصی که زیاد پرتقال می‌خورند، 50 درصد کمتر از افرادی است که کمتر مصرف و یا اصلاً نمی خورند.

همچنین میزان ابتلا به سرطان لوزالمعده در مصرف کنندگان پرتقال در پایین‌ترین حد قرار دارد.

محققان دریافته‌اند، پرتقال و سایر مرکبات در پایین آوردن کلسترول خون نیز مؤثر است که این خاصیت به علت وجود پکتین یا ماده الیافی پوست و ورقه‌های نازک مابین پره‌های پرتقال است.

در مواردی که هدف کاهش کلسترول و تأمین سلامت شریان‌ها باشد، برای استفاده از حداکثر نیروی درمانی مصرف پرتقال توصیه می‌شود.

سرطان خطر ابتلا به دیابت را افزایش می‌دهد

/0 دیدگاه /در /توسط

گروهی از متخصصان علوم پزشکی در کره جنوبی در مطالعه‌ای دریافتند که بیماری سرطان احتمال ابتلا به دیابت را افزایش می‌دهد.

 در این بررسی بیش از ۵۲۴ هزار زن و مرد ۲۰ تا ۷۰ ساله که در شروع مطالعه به بیماری سرطان و دیابت مبتلا نبودند، حضور داشتند. این متخصصان مشاهده کردند در مدت حدود هفت سال ۱۵ هزار و ۱۳۰ نفر به سرطان و ۲۶ هزار و ۶۱۰ نفر دیگر به دیابت مبتلا شدند.

متخصصان کره‌ای مشاهده کردند بیماران مبتلا به سرطان ۳۵ درصد بیشتر احتمال دارد به دیابت دچار شوند.

یکی از محققان ارشد این مطالعه گفت: دلیل اینکه بیماران مبتلا به سرطان در معرض فزاینده خطر ابتلا به دیابت هستند به طور قطعی مشخص نیست. در برخی موارد خود بیماری سرطان یا درمان‌های مورد استفاده برای از بین بردن تومورها موجب ابتلا به دیابت می‌شود.

همچنین از آنجاییکه ابتلا به سرطان با شرایط استرس‌زایی همراه است همین عامل می‌تواند خطر ابتلا به دیابت را افزایش دهد.

در سطح جهان، حدود یک دهم از بزرگسالان به بیماری دیابت مبتلا هستند.

به گزارش خبرگزاری رویترز، محققان همچنین در مطالعه اخیر مشاهده کردند که خطر ابتلا به دیابت بسته به نوع سرطان متفاوت است. به طور مثال، سرطان پانکراس خطر ابتلا به بیماری دیابت را پنج برابر افزایش می‌دهد درحالیکه این خطر در بیماران مبتلا به سرطان کبد و کلیه دو برابر بیشتر است.

خدمه پرواز بیشتر به سرطان مبتلا می شوند

/0 دیدگاه /در /توسط

محققان مدت هاست که می دانند خطر ابتلا به سرطان سینه و ملانوم در خدمه پرواز نسبت به عموم مردم بیشتر است.
اکنون محققان دانشگاه هاروارد آمریکا در این مطالعه جدید که در مجله Environmental Health منتشر شد، متوجه شدند که خدمه پرواز علاوه بر سرطان های سینه و ملانوم بیشتر به سرطان پوست غیرملانوم، سرطان رحم، سرطان دستگاه گوارش، سرطان دهانه رحم و تیروئید مبتلا می شوند.
محققان در این مطالعه بیش از پنج هزار خدمه پرواز را مورد مطالعه قرار دادند و متوجه شدند که خطر ابتلای به سرطان سینه در این افراد بیش از 50 درصد است و خطر ابتلای این افراد به سرطان های معده به بیش از 74 درصد افزایش می یابد.
این مطالعه دلایل افزایش خطر ابتلا به این سرطان ها را در خدمه هواپیما نمی تواند ثابت کند اما محققان قرار گرفتن در معرض اشعه یونیزان (اشعه X و گاما) موجود در قسمت بالایی اتمسفر را به همراه اختلال در خواب و چرخه های غذا از عوامل تاثیر گذار در این افزایش عنوان کردند.
بر اساس نتایج این مطالعه خطر ابتلای خدمه پرواز به سرطان سینه 3.4 درصد، سرطان گردن رحم یک درصد، سرطان دستگاه گوارش 0.47 درصد و سرطان تیروئید 0.67 درصد است اما خطر ابتلا به این سرطان ها در عموم مردم به ترتیب 2.3 درصد، 0.70 درصد، 0.27 درصد و 056 درصد است.
این مطالعه همچنین نشان داد که احتمال ابتلا به سرطان پوست غیر ملانوم به ازای هر پنج سالی که فرد به عنوان مهماندار هواپیما مشغول به کار است افزایش می یابد.

کشف مکانیسم سرکوب سرطان توسط یک ژن

/0 دیدگاه /در /توسط

محققان “دانشگاه ملبورن”(University of Melbourne) یک مکانیسم ژنتیکی حیاتی را کشف کرده‌اند که نشان می‌دهد چگونه یک ژن سرکوب کننده سرطان مانع رشد تومورها می‌شود.

به نقل از گیزمگ، این تحقیق نه تنها به شناسایی برخی از سرطان‌های خاص کمک می‌کند بلکه پژوهشگران را به یک مسیر جدید برای درمان‌های هدفمند و ایمن، هدایت می‌کند.

چندین دهه است محققان دریافته‌اند که ژن “پی 5‌3” (p53) و پروتئینی که ژن پی 53 را رمزگذاری می‌کند، عامل اصلی جلوگیری از رشد سرطان است. ژن پی 53  که همچنین پروتئین پی53 نیز نامیده می‌شود، یک ژن سرکوبگر غده است که در انسان در ژن تی‌پی 53 روی کروموزوم 17 رمزگذاری شده‌ است. این ژن در جانداران چند یاخته‌ای بسیار کارا می‌باشد زیرا در هماهنگی چرخه‌ی یاخته‌ای و همچنین در جلوگیری از پدید آمدن  سرطان بسیار موثر می‌باشد. این ژن کارکردهای ضدسرطان گوناگونی مانند نقش در “آپوپتوز “(مرگ برنامه ریزی شده‌ی یاخته)، “پایایی ژنوم”(بازدارندگی از پیدایش جهش در ژنوم)، و جلوگیری از رگ‌زایی دارد.

پروتئین پی 53 کمی به عنوان یک پروتکل حفاظتی در فرایند تقسیم سلولی عمل می‌کند. وظیفه‌ی آن این است که روند تقسیم سلولی در صورت تشخیص آسیب دی.ان.ای و یا جهش را متوقف سازد.

ژن پی 53 پیش از تکثیر جهش، می‌تواند یک فرایند به نام آپوپتوز که باعث مرگ سلول می‌شود را شناسایی کنند. اگر ژن پی 53 به درستی عمل نکند، سلول‌های آسیب دیده می‌توانند تکثیر یابند و سبب رشد و تکثیر بافت سرطانی شوند.

اکنون تیم محققان یک گروه از ژن‌ها که در عملکرد ژن پی 53 در جلوگیری از سرطان موثر هستند را شناسایی کردند. این گروه از ژن‌ها که در فرایند بازسازی دی.ان.ای با ژن “MLH1” مرتبط هستند، به طور خاصی در عملکرد صحیح ژن پی 53 حیاتی هستند.

“آنا جانیک”(Ana Janic)، یکی از نویسندگان این مطالعه گفت: این تحقیق به پزشکان کمک می‌کند تا درمان‌های موثرتری را برای بیماران تجویز کنند. برای مثال، اگر یک بیمار تومور لنفوم داشته باشد که جهش آن مکانیسم‌های بازسازی دی.ان.ای را غیرفعال می‌کند، پزشکان اکنون می‌دانند که شیمی‌درمانی باعث تهاجمی‌تر شدن سلول‌های سرطانی می‌شود پس پزشکان این درمان را تجویز نمی‌کنند.

این مطالعه در مجله “Nature Medicine ” منتشر شده است.

ایمپلنتی که با ایجاد لکه روی پوست خطر سرطان را هشدار می‌دهد

/0 دیدگاه /در /توسط

محققان موسسه فناوری فدرال زوریخ موفق به ابداع یک سیستم هشدارسریع برای سرطان شدند که وقتی نشانه‌های ابتلا به سرطان را در بدن می‌بیند، با ایجاد یک لکه روی پوست، فرد را مطلع می‌کند.

به نقل از گیزمگ، محققان در موسسه فناوری فدرال زوریخ سوییس(ETH Zurich) یک سیستم هشدار دهنده سریع برای سرطان ایجاد کرده‌اند که وقتی مولکول‌های خاصی را شناسایی می‌کند، یک لکه مصنوعی روی پوست شما ایجاد می‌کند.

تشخیص زودهنگام سرطان، مهم‌ترین مسئله برای بیماران مبتلا به این بیماری است. متأسفانه، سرطان یک بیماری مرموز است و می‌تواند تا مدت زیادی خود را نشان ندهد و معمولا فرد وقتی متوجه این بیماری می‌شود که دیگر دیر شده است.

در حال حاضر محققان موسسه فناوری زوریخ یک سیستم اخطار جدید برای چهار نوع رایج سرطان ایجاد کرده‌اند. یک ایمپلنت برای نظارت سطح بالای کلسیم در خون به کار گرفته می‌شود و بیمار را از طریق ایجاد یک لکه مصنوعی روی پوست مطلع می‌کند.

تشخیص زودهنگام سرطان نه تنها می‌تواند باعث افزایش نرخ بقا شود، بلکه می‌تواند شدت و سختی درمان و هزینه‌های مراقبت‌های بهداشتی را به طور چشمگیری کاهش دهد. به همین علت، دانشمندان در حال تلاش برای توسعه تکنیک‌هایی مانند آزمایش خون، نانوذرات تزریقی و سیستم‌های آزمایشگاهی مبتنی بر تراشه‌ها هستند تا پیش از آن که دیر شود، با سرطان مبارزه کنند.

نمونه اولیه این سیستم یکی از ایده‌های منحصر به فردی است که تاکنون دیده‌ایم. این سیستم از یک شبکه ژنتیکی ساخته شده است که به سلول‌های انسانی متصل شده است و در یک دستگاه با قابلیت ایمپلنت قرار گرفته است.

هنگامی که این دستگاه زیر پوست قرار می‌گیرد، به طور مداوم سطح کلسیم را در خون فرد بررسی می‌کند. سطح کلسیم بالا یک شاخص زیست‌شناسی زودرس برای چهار نوع از سرطان‌های رایج به نام‌های سرطان پروستات، ریه، روده و پستان است.

هنگامی که ایمپلنت سطح بالایی از کلسیم را برای مدت زمان طولانی تشخیص دهد، سلول‌های اصلاح شده ژنتیکی را تحریک می‌کند تا تولید ملانین اضافی را آغاز کنند. این رنگدانه چیزی است که پوست را تیره می‌کند تا لکه و خال شکل دهد و یک نشانه واضح و قابل مشاهده در محل ایمپلنت ایجاد کند تا به فرد بگوید که یک چیزی در سیستم بدن وی اشتباه است و باید به دکتر مراجعه کند.

این روش سریع‌ترین روش تشخیص سرطان تا به امروز است.

“مارتین فسنگر”( Martin Fussenegger)، نویسنده این پژوهش می‌گوید: تشخیص زودهنگام سرطان احتمال زنده ماندن افراد را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهد. امروزه مردم معمولا هنگامی که تومور شروع به ایجاد مشکلات می‌کند، به سراغ پزشک می‌روند که متأسفانه زمانی است که اغلب خیلی دیر شده است.

محققان این موسسه می‌گویند یک نسخه دیگر از این سیستم برای کسانی که نمی‌خواهند هیچ‌وقت لکه‌ای روی پوست خود ببینند طراحی شده است که نشانه آن تنها زیر نور قرمز دیده می‌شود.

البته پنهان کردن نشانه می‌تواند هدف این سیستم را زیر سوال ببرد، اما حداقل می‌تواند موجب شود که پزشک به طور منظم آن را جستجو و بررسی کند.

تاکنون محققان این دستگاه را در موش‌ها و نمونه‌های پوست خوک آزمایش کرده‌اند که در آن به خوبی به غلظت بالای کلسیم پاسخ می‌دهد.

یکی از معایب این تکنیک، این واقعیت است که سلول‌های زنده، مانند آنهایی که در دستگاه استفاده می‌شوند، عموما تنها حدود یک سال عمر دارند و سپس باید جایگزین شوند. به این معنا که ایمپلنت باید سالیانه مجددا جاگذاری شود و قطعا عاملی آزاردهنده خواهد بود. البته می‌تواند بهانه‌ای خوب برای نظارت منظم باشد. بستگی به این دارد که چگونه به آن نگاه کنید.

محققان می‌گویند تحقیقات بیشتری لازم است تا این طرح بتواند برای نظارت بر نشانه‌های زیست‌شناسی دیگر علاوه بر کلسیم مورد استفاده قرار گیرد و به عنوان سیستم هشدارسریع برای سایر بیماری‌هایی که به تدریج در حال توسعه هستند مانند بیماری‌های نروژنیک و اختلالات هورمونی عمل کند.

متاسفانه حداقل یک دهه با تولید دستگاهی که در دسترس عموم قرار بگیرد، فاصله داریم.

این تحقیق در مجله Science Translational Medicine منتشر شد.

ترکیب کریسپر و بارکدگذاری دی.ان.ای برای ردیابی رشد سرطان

/0 دیدگاه /در /توسط

محققان دانشگاه “استنفورد” بر این باورند که ترکیب “کریسپر- کَس 9” (CRISPR-Cas9) و بارکدگذاری دی.ان.ای می‌تواند دانشمندان را قادر سازد تا نوعی از تنوع ژنتیکی موجود در بیماران سرطانی را در آزمایشگاه تکثیر کنند.

به نقل از مدیکال اکسپرس، دانشمندان دانشگاه استنفورد راهی برای اصلاح جفت ژن‌های مرتبط با سرطان در ریه موش‌ها پیدا کرده‌اند و سپس سلول‌های تومور را ردیابی می‌کند. این یک روش ترکیبی است که می‌تواند به طور چشمگیری سرعت تحقیقات سرطان و توسعه دارو را افزایش دهد.

در نهایت این کار دانشمندان را قادر می‌سازد تا تنوع ژنتیکی سلول‌های موجود در تومورهای خارج از آزمایشگاه را تقلید و سپس مطالعه کنند.

“مونته وینسلو”(Monte Winslow) ژنتیک شناس دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد و یکی از نویسندگان ارشد این مطالعه گفت: سرطان‌های انسانی تنها یک جهش سرکوب کننده تومور ندارند بلکه آنها ترکیبی هستند. سوال این است که چگونه ژن‌های جهش یافته همکاری می‌کنند و یا در برخی موارد با یکدیگر همکاری نمی‌کنند؟

چند سال پیش چنین مطالعاتی یک تلاش بسیار مهیج و طولانی مدت بود. این تحقیق نیاز به پرورش چند رده از موش‌های اصلاح شده ژنتیکی داشت که هر کدام از آن‌ها با یک جفت متفاوت از ژن‌های سرکوبگر تومور غیرفعال شده بودند و برای بررسی تمام ترکیبات، صدها یا هزاران موش مورد نیاز بود.

اما در مقابل در این تحقیق وینسلو و همکارانش، آزمایشات خود را در چند ماه با کمتر از 2 موش به انجام رساندند. وینسلو گفت: ما ژنوتیپ‌های زیادی از تومورهای سرطانی ریه بیش از 15 سال گذشته را بررسی کرده‌ایم.

این تیم از “کریسپر- کَس۹” (CRISPR-Cas9) یک ابزار قدرتمند ویرایش ژن که به راحتی می‌تواند سبب جایگزینی، اصلاح و یا حذف توالی های ژنتیکی در داخل ارگانیسم‌ها شود، استفاده کردند تا تومورهای متعدد و ژنتیکی مجزا در ریه‌های حیوانات ایجاد کنند. وینسلو گفت: ما می‌توانیم هزاران تومور کلونال را در بدن یک موش تزریق کنیم.

با این حال برای بدست آوردن نتیجه‌های مفید در مورد اثرات ترکیبی جهش ژن‌های مختلف، دانشمندان به یک روش دقیق برای ردیابی رشد تومورهای مختلف نیاز داشتند. در اینجا تکنیک‌های مرسوم که شامل تلاش شکافتن و مقایسه اندازه تومورها بود، ناکافی بودند.

یان وینترز دانشجوی وینسلو گفت: این روش ناکارآمد بود، ما نیاز به یک روش بهتر برای اندازه گیری حجم تومور داریم.

“دیمتری پترو” (Dmitri Petrov) زیست شناس تکاملی دانشگاه استنفورد و نویسنده ارشد مطالعه جدید هنگامی که در آزمایشات وینسلو شرکت می‌کرد، او فکر کرد که این تکنیک ممکن است بر روی موش‌ها عمل کند.

شمارش بارکدها

ایده پترو این بود که پیوندهای کوتاه و منحصر به فرد دی ان ای را به سلول‌های توموری جداگانه در داخل ریه موشها متصل کنند. هر توالی به عنوان یک بارکد ژنتیکی مجزا عمل می‌کند و همانطور که هر کدام از سلول‌های سرطانی تقسیم می‌شوند درون یک تومور رشد می‌کنند و در نتیجه تعداد بارکد افزایش می‌یابد.

در حال حاضر، به جای اینکه دانشمندان به سختی تومورها را بیرون بیاورند، می‌توانند کل ریه سرطانی را بیرون آورده و سپس آن را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهند، سپس با تجزیه و تحلیل دقیق توالی دی ان ای می‌توانند با شمارش تعداد بارکدها تشخیص دهند که تومور چه اندازه بزرگ است.

پترو افزود: این نشان دهنده 10 گام  پیشرفت در توانایی ما برای مدل‌سازی سرطان انسان است. اکنون ما می‌توانیم تعداد زیادی تومور با امضاهای ژنتیکی خاص در همان موش تولید کنیم و رشد آنها را به صورت جداگانه در مقیاس و دقت بالا دنبال کنیم.

تنوع ژنتیکی

ترکیبی از کریسپر- کَس9 و بارکد سازی دی ان ای می‌تواند دانشمندان را قار سازد که در آزمایشگاه نوعی تنوع ژنتیکی که در بیماران سرطانی مشاهده می‌شود را تکثیر کنند.

نتیجه قابل توجه تحقیقات دانشمندان این است که بسیاری از ژن‌های سرکوب کننده تومور وابسته به زمینه هستند به این معنی که آنها بر رشد سرطان در حضور یا عدم وجود ژن دیگری تاثیر می‌گذارند.

روش ترکیبی این تیم همچنین می‌تواند برای آزمایش داروی سرطان نیز مفید باشد. شرکت‌های داروسازی می‌توانند به طور همزمان یک دارو را در هزاران تغییرات تومور آزمایش کنند تا ببینند کدام یک به درمان پاسخ می‌دهند.

ساخت واکسن ضد سرطان با استفاده از ذرات شبه‌ویروس

/0 دیدگاه /در /توسط

دانشمندان آمریکایی قصد دارند با استفاده از یک ذره شبه‌ویروس، واکسن جدیدی برای پیشگیری از سرطان ابداع کنند.

به گزارش ایسنا و به نقل از مدیکال‌اکسپرس، دانشمندان “دانشگاه ایالتی میشیگان” (Michigan State University) در آمریکا، در حال مهندسی یک ذره شبه‌ویروس موسوم به “Qβ” هستند که به واکنش‌های ایمنی ضد سرطان در بدن می‌انجامد و احتمال دارد بتوان از آن، به عنوان واکسن جدیدی برای درمان سرطان استفاده کرد.

این پروژه که با بودجه “موسسه ملی سرطان” (National Cancer Institute)آمریکا تامین می‌شود، از گسترش واکسن محافظ حیوانات در برابر سلول‌های سرطانی که در حال حاضر غیر‌قابل درمان هستند، پشتیبانی می‌کند. ممکن است واکسن کنونی، به راحتی به واکسن‌هایی برای استفاده انسان در برابر سرطان‌هایی که خودجوش پدید می‌آیند، تبدیل شود.

“شو فی هانگ” (Xuefei Huang)، استاد شیمی در دانشکده علوم طبیعی و مهندسی زیست‌پزشکی در دانشکده مهندسی”دانشگاه ایالتی مورگان” (MSU) در آمریکا گفت: منحصر‌به‌فرد بودن این پروژه، به خاطر تمرکز بر گسترش ایمنی‌درمانی جدید ضد سرطان بر مبنای مشارکت‌های میان کالج‌های علوم طبیعی، مهندسی و دامپزشکی است. هدف این پژوهش، ثبت روشی نوین برای درمان سرطان و کامل کردن شیمی‌درمانی و پرتو‌درمانی کنونی است.

این گروه پژوهشی، ذرات Qβ را با “آنتی‌ژن‌های کربوهیدرات مربوط به تومور” (TACAs)ترکیب می‌کنند و باور دارند این کار، به تکمیل ایمنی ضد‌تومور سلول منجر می‌شود، رشد تومور را کاهش می‌دهد و در برابر گسترش سرطان محافظت می‌کند.

به علاوه، پژوهشگران از ساختار کریستالی Qβ برای گسترش جهش‌هایی استفاده می‌کنند که احتمال دارد پادتن‌های سمی را کاهش و سلول‌های مورد نظر را افزایش دهد که به مرگ سلول‌های سرطانی منجر می‌شود.