محققان دریافتند که رازداری و سکوت در برابر مشکلات، گاهی منجر به بروز عوارض منفی بر سلامت افراد می‌شود.
به نقل از نیوز، نتایج تحقیق جیمز دبلیو پنباکر، روانشناس اجتماعی دانشگاه تگزاس در آستین ایالات‌متحده نشان داد، افرادی که مشکلات و اسرار خود را فاش نمی‌کنند، بیشتر به مشکلات جزئی و عمده سلامتی مانند زخم معده، آنفلوآنزا، سردرد، سرطان و فشارخون بالا مبتلا می‌شوند.
وی از پیشگامان نوشتن درمانی (نوعی بیان درمانی است که با استفاده از نوشتن و پردازش کلمات نوشته شده به درمان کمک می‌کند) است و پیوند بین زبان و بهبودی از آسیب‌ها را بررسی کرده و به نتایجی دست‌یافته است.
نتایج تحقیقات وی نشان می‌دهد که مشکلات کودکی و بزرگسالی در این موارد شامل فوت یکی از اعضاء خانواده، طلاق، آسیب‌های جنسی، زندگی با والدین معتاد یا دارای مشکلات روانی و همچنین بسیاری از آسیب‌های دیگر است.
در این تحقیقات، پنباکر، چگونگی صحبت شرکت‌کنندگان درباره این رویدادها را ارزیابی کرد و نتایج نشان داد، افرادی که آسیب‌های خود را فاش نکردند، بیشتر با مشکلات جزئی و بزرگ مواجه شدند.
نتایج بررسی نشان می‌دهد، علت سکوت درباره مشکلات در هر فردی متفاوت است و می‌تواند شامل مواردی مانند احساس گناه، شرم، تلاش شجاعانه برای فراموش‌کردن، ترس از عدم درک دیگران باشد.
پنباکر دریافت که نه‌تنها ماهیت موضوع، بلکه مدت‌زمانی که این دشواری ادامه یابد، می‌تواند عامل بروز مشکلات سلامتی برای فرد شود.
سکوت و عدم فاش‌کردن مشکلات موجب آسیب می‌شود و نتایج تحقیقات حاکی از آن است که این سکوت بیش از خود وقایع، می‌تواند آسیب‌رسان باشد و افشای افکار، احساسات و خاطرات مزاحم می‌تواند روشی برای درمان خواهد بود.
تلاش برای انکار یا پنهان کردن نمی‌تواند رنج روحی را کاهش دهد. این رنج به‌عنوان نوعی اختلال در بدن بروز می‌کند. روش درمانی، صحبت‌کردن با دیگران، می‌تواند به ما کمک کند تا آنچه را تجربه کردیم، درک کنیم.
در این مواقع می‌توان به یک درمانگر، فرد روحانی، یکی از اعضاء مورد اعتماد در خانواده یا دوستان مراجعه کرد و مشکل خود را با وی در میان گذاشت. فاش کردن این مشکلات می‌تواند احساس سنگینی که عامل انزوا شده را از میان ببرد.
زمانی که مشکل را با دیگران مطرح می‌کنیم، می‌توانیم اطمینان حاصل کنیم که دیگران هم به روش‌های مشابه رنج‌کشیده‌اند و دیگر تنها نیستیم. با اشتراک گذاشتن این موارد، آنچه پیش‌ازاین غیرقابل‌تحمل بود، پذیرفتنی می‌شود، درنتیجه نه‌تنها در بهبود مشکلات عاطفی موثر است، بلکه همبستگی نزدیکتری با فرد مقابل که سهم بزرگی در ارتقاء سلامت ما داشته است، ایجاد می‌شود.
برای افزودن متن مورد نظرتان اینجا کلیک کنید
