تقریبا همه سلول های سرطانی رشد سریعی دارد اما درمان آن به نوع سرطان، مرحله بیماری و قسمتی از بدن که درگیر بیماری است، ارتباط دارد، برخی از انواع سرطان ها تنها از طریق شیمی درمانی یا دارو درمان می شود، در حالی که برخی از انواع آنها به جراحی، پرتودرمانی، شیمی درمانی یا هر دو نیاز پیدا می کند.

 به نقل ازcare2در این زمینه محققان روی گیاهان زیادی مطالعه و تاثیر آن ها را روی بهبود سرطان بررسی کرده اند:

زنجبیل: این ادویه قدرتمند، ضد سرطان و از بین برنده تومور است و آنهم به خاطر ۴ ترکیب موجود در آن از قبیل جینجرول، پارادول، شوگائول و زرومبون. مصرف زنجبیل منجر به کاهش خطر ابتلا به سرطان سینه، روده بزرگ، معده، کبد، پروستات و پوست می شود.

گیاه دم اسبی: بنا بر مطالعات، این گیاه از تکثیر سلول های سرطانی پیشگیری می کند. مصرف این گیاه از سرطان غدد لنفاوی و سرطان خون پیشگیری می کند.

شیرین بیان: گلابریدین موجود در ریشه شیرین بیان، منجر به پیشگیری از ابتلا به سرطان کبد می شود. همچنین این ترکیب قادر به پیشگیری از سرطان های سینه و گوارش نیز هست.

جعفری: مطالعات نشان داده که جعفری به عنوان یک آنتی اکسیدان عمل می کند و رادیکال های آزاد را نابود می سازد، از دی ان آ در برابر آسیبی که می تواند به سرطان منجر شود، محافظت می کند و همچنین تکثیر و مهاجرت سلول های سرطانی در بدن را مهار می نماید.

شبدر: این گیاه ترکیبی قدرتمند به نام فورمونونتین دارد به فایده آن، کمک به مبارزه با سرطان سینه است. به گفته دانشمندان این ترکیب قدرتمند از گسترش سلول های سرطانی و همچنین حمله سرطان به سلول های سالم جلوگیری می کند.

قاصدک: توانایی قاصدک در مبارزه با سرطان به اثبات رسیده است. دانشمندان کانادایی دریافته اند که پس از گذشت ۴۸ ساعت از مواجهه با عصاره قاصدک، مرگ سلول های سرطانی آغاز می شود. همچنین، قاصدک حتی روی سلول های سرطانی که در برابر شیمی درمانی مقاوم بودند نیز تاثیرگذار بوده است. عصاره ریشه قاصدک قادر به از بین بردن سلول های سرطانی بدون سمیت برای سلول های سالم است.

خواب کافی باعث بازسازی تعادل جسمی، روحی و حفظ انرژی می شود. ما به طور متوسط در شبانه‌روز به ۷ تا ۸ ساعت خواب نیازمندیم.

 به نقل ازpreventionتحقیقات نشان می‌دهد خواب بیشتر از ۸ ساعت و نیم، احتمال مرگ و میر را تا ۱۵ ‌درصد افزایش می ‌دهد. خواب زیاد اگرچه بیماری نیست، ولی می تواند نشانه بیماری باشد به طوری که افرادی که بیش از حد می‌ خوابند نسبت به سایر افراد، بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری‌ هایی نظیر دیابت و چاقی قرار دارند. در اینجا ۶ عارضه جسمی و روانی ناشی از خواب زیاد در شبانه روز معرفی شده است:

کاهش تمرکز: بر اساس تحقیقات انجمن طب سالمندان آمریکا، خواب مزمن و طولانی مدت می تواند تاثیرات منفی بر روی تمرکز در انجام کارهای روزمره داشته باشد.

مرگ زودرس: مطالعات اپیدمیولوژیک در مقیاس بزرگ نشان داده اند که خواب طولانی مدت با مرگ زودرس ارتباط دارد. البته هنوز علت دقیق این ارتباط مشخص نیست ولی ظاهرا التهاب در این میان نقش جدی دارد. افزایش خواب و به تبع آن ابتلا به اضافه وزن و چاقی، التهاب در بدن را افزایش داده و خود عامل خطری برای ابتلا به بیماری های قلبی، دیابت و در نهایت مرگ زودرس است.

افسردگی: خواب زیاد و افسردگی می توانند علت و معلول هم باشند به این معنی که هم افسردگی منجر به خواب طولانی مدت می شود و هم خواب بیش از حد، خطر ابتلا به افسردگی را افزایش می دهد. افراد مبتلا به پرخوابی دو برابر بیش از سایرین در معرض خطر افسردگی هستند.

خستگی تمام وقت: ساعت بیولوژیکی بدن نیاز به برنامه ثابتی دارد. اگر خواب و بیداری تان زمان مشخصی ندارد، کارایی تان را نیز از دست می دهید.درست است که آخر هفته ها و روزهای تعطیل برنامه خواب همه به هم می ریزد اما با این حال باید سعی کنید زمان خواب و بیداری تان را تنظیم کنید. نتایج پژوهش های اخیر نشان می دهند افرادی که ساعت مشخصی برای خواب و بیداری ندارند حتی اگر زیاد هم خوابیده باشند، باز هم احساس خستگی می کنند.

خطر ابتلا به بیماری های قلبی: بیماری های قلبی در حال حاضر علت اصلی مرگ و میر در ایالات متحده است و در این میان خواب بیش از ۹ ساعت در شبانه روی شانس ابتلا به این بیماری ها را تا ۳۴ درصد افزایش می دهد. در این میان شانس ابتلای زنان به بیماری های قلبی ناشی از خواب زیاد، نسبت به مردان بیشتر است.

افزایش وزن: تحقیقات نشان می دهد کم خوابی به میزان ۲۷ درصد و خواب زیاد به میزان ۲۵ درصد خطر ابتلا به چاقی را افزایش می دهد. مسلما زمانی که شما بیشتر می خوابید، کمتر تحرک دارید و در نتیجه کالری کمتری هم می سوزانید.

خطر ابتلا به دیابت: هر چه افراد بیشتر بخوابند، بیشتر مستعد اضافه وزن می گردند و اضافه وزن مقاومت به انسولین را افزایش می دهد که نتیجه آن نیز افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع دو است. خواب بیش از حد اختلالاتی را در متابولیسم گلوکز به وجود می‌ آورد و حساسیت به انسولین را کاهش می دهد.